υψάντυξ

-υγος, ὁ, ἡ, ΜΑ

αυτός που έχει υψηλό τόξο, υψηλή αψίδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψι «ψηλά» + ἄντυξ, -υγος «κύκλος, τόξο» (πρβλ. εὐ-άντυξ)].